با داشتن حجم عظيمى از توليد زباله،مديران و شهروندان هيچكدام قادر به مقابله با اين بحران نيستند

با پایان یافتن سفرهای نوروزی امسال، باز هم این جا و آن جا بحث درباره گستردگی تولید زباله، بویژه در مناطق تراکم مسافران نوروزی بالا گرفت.

 با این حال بنظر می رسد که تولید زباله در کشور، گرچه با وقایعی همچون مسافرت های نوروزی شدت بیشتری میگیرد، ولی پدیده سخت جانی است که سالهاست با سماجت به حیات خود ادامه می دهد و به آلودگی های زیست محیطی می افزاید.

سازمان دهیاری ها و شهرداری های کشور آخرین رقم تولید زباله در ایران را سالانه ۲۰ میلیون تن برآورد کرده است. رقمی که بنظر می رسد در مقایسه با تولیدات مشابه، در کشورهای دیگر جهان، متاسفانه ایران را در ردیف بسیار بالائی قرار می دهد.

علاوه بر این گفته می شود که در صد قابل توجهی از آنچه به زباله تبدیل می شوند، مواد غذائی هستند، بطوریکه یک ارزیابی در این زمینه مدعی است که ۳۵ درصد تولیدات کشاورزی کشور روانه زباله دانها می شوند.

علاوه بر کوشش بقصد اجتناب از تولید انبوه زباله، موضوع بازیافت زباله ها هم مشکلی است که بنظر می رسد در ایران با موفقیت چندانی روبرو نیست. چرا که مدیران شهری قادر نبوده اند تا با آموزش وسیع شهروندان و سازماندهی مناسب ، به سطح مطلوبی از بازیافت زباله ها دست یابند.

در گفتگوئی با آرزو میرزاخانی، روزنامه نگار مسائل محیط زیست در تهران، با وی درباره سخت جانی پدیده زباله ها در کشور صحبت کردیم.

او که ابتدا شهروندان را به مصرف گرائی زیاده روانه متهم می کند در عین حال عقیده دارد که شاید در سالیان گذشته آنچنان که باید و شاید مدیریت مناسبی هم در شهرهای بزرگ کشور، بویژه در تهران، برای مدیریت پسماندها وجود نداشته است.

بروایت آرزو میرزاخانی در تهران دو برابر نورم سالانه جهانی ما پسماند تولید می کنیم. اما برای مقابله با این حجم تولید ما در تهران فقط یک زباله سوز داریم که روزانه ۲۵۰ تن زباله را می تواند به انرژی برقی تبدیل کند. این البته با توجه به تولید ۷۵۰۰ تن پسماند روزانه که در تهران تولید می شود، رقم ناچیزی است.

خانم میرزا خانی توضیح می دهد که باقی مانده پسماندهائی که در تهران تولید می شوند در منطقه کهریزک و آراد کوه دفع می شوند که همین کار مشکلات بسیار زیادی تولید می کند. بویژه که در سال گذشته دریاچه ای از شیرآبه در منطقه آراد کوه ایجاد شد که انعکاس وسیعی در رسانه ها داشت. میرزاخانی از بازدید یک ماه پیش خود از این دریاچه یاد می کند که البته تا حدودی خشک شده بود. تعدادی درخت هم در این منطقه کاشته اند... اما با این حال باز هم بوی نامطبوعی که ایجاد کرده بود و آلودگی های زیست محیطی که به همین دلیل بوجود آمده بودند بسیار آزار دهنده بود.

میرزاخانی درباره نقش مردم در تفکیک اولیه زباله، از آن بعنوان یک پروژه شکست خورده یاد می کند و علل شکست را به عواملی مانند فقدان فرهنگ سازی و نداشتن آموزش نسبت می دهد.

او اضافه می کند اگر هم در مبداً، زباله ها می توانستند تفکیک شوند، خودروهای حمل زباله قادر به جدا سازی پسماندها نیستند.

به این گفتگو گوش کنید.